Boranın kışına kalmayan dağlar Başından eksilmez dumanın senin Eser ürüzgarın suların çağlar Birgün kurur elbet sellerin senin
Viran olur yaylaların yurtların Bozkır olur yamaçların sırtların Bölük bölük gezer o aç kurtların Başında kalmazlar elbette senin
Kış gelince yükseklerin ak olur Ötmez bülbüllerin uçar yok olur Şimdi seni sevenlerin çok olur Zemheride artık görürüm seni
Papur bu dağlarda sefa sürülmez Ölen ölür daha geri dirilmez Güz gelen de ayazından durulmaz Başındaki karlar bölüğün senin |